DSC 0311

          W Starostwie Powiatowym w Gostyninie, Starostę Gostynińskiego Andrzeja Krzewickiego odwiedziła lokalna poetka Pani Zenona Radzka. Laureatka licznych nagród takich jak: „Turniej Jednego Wiersza”, „Mazowiecki Konkurs Literacki na fraszkę Jana Kochanowskiego”, Parafialnego Konkursu Literackiego „Miłosierdzia Pana pełna jest ziemia”, konkursu poetyckiego „Naszym Dzieciom”. Wiersze Pani Zeni Radzkiej niejednokrotnie zachwycały publiczność i autorka zdobywała dwie główne nagrody przyznane przez Jury oraz przez publiczność. Oprócz wierszy lirycznych poetka pisze utwory okolicznościowe, religijne, fraszki swawolne i wiersze dla dzieci. Jako autorka zapraszana jest do szkół, przedszkoli, bibliotek, kościołów oraz na uroczystości z okazji „Dnia Seniora”. Pani Radzka jest autorką tekstu do hymnu dla Szkoły Nr 5 w Gostyninie. Pani Zenona podarowała Panu Staroście wiersze pt. „Zachwyt”, „Stokrotka i róża” oraz „Opowiadaj Mamo”.  Starosta Andrzej Krzewicki  podziękował za spotkanie oraz za piękne wiersze Pani Zeni Radzkiej.

 

                                                       Zachwyt

                                                 Jaki piękny, Panie,

                                            stworzyłeś nam świat!

                                                  Mamy pory roku-

                                                jest wiosna i jesień.

                                              Kwitnie chaber, kąkol,

                                                 dzika róża, mak.

                                              Od lasów, ogrodów,

                                              wiatr zapach ziół niesie.

                                            Gołąb jak przyjaciel

                                                do okna zapuka.

                                                Jaskółka pisklęta

                                             piastuje pod strzechą.

                                               Bocian zaklekocze,

                                                  kukułka zakuka.

                                           Nad stawem wieczorem

                                               słychać żabi rechot.

                                              Przy świecy ich dwoje,

                                                 patrzących  na siebie.

                                                Jest róża, szarlotka

                                                   i czerwone wino.

                                                 Jak złoty łan zboża

                                                  cisza się kolebie.

                                                    W tej ciszy oboje

                                                    dzielą się nowiną.

                                                I wszystko jest bliskie,

                                                 swojskie, sielankowe.

                                                Żaden mędrzec tak by

                                                    nie ułożył świata.

                                                    W miłości i ból jest

                                                    mniejszy o połowę.

                                                Człowiek-tak jak siebie-

                                                      kocha swego brata.

                                                    Autorka: Zenona Radzka